دانلود فایل بررسي رابطه بين روش‌هاي تأمين مالي
دسته بندي :
کالاهای دیجیتال »
رشته حسابداری (آموزش_و_پژوهش)
مقاله بررسي رابطه بين روش‌هاي تأمين مالي (منابع برون سازماني) و موفقيت و عدم موفقيت شرکت‌هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران
این فایل در قالب فرمت word قابل ویرایش ، آماده پرینت و استفاده میباشد
فهرست:
چكيده 2
١- مقدمه 2
2- اهميت موضوع 3
٣- مباني نظري پيشينه تحقيق 4
٣-١- نگرش سنتي 4
٣-٢- نظريه ميلر و موديلياني (M-M) 4
٣-٢-١- نظريه ميلر – موديلياني با اثر ماليات بر شرکت 5
٣-٣- تئوري سلسله مراتب گزينه تأمين مالي 5
٣-٤- تئوري ايستايا پايدار 5
٣-٥- تئوري زمان بندي بازار 6
٣-٦- مدل تأمين مالي پويا 6
٤- مروري بر پيشينه تحقيق 7
٥- روش تحقيق 9
٦- فرضيه‌هاي تحقيق 9
٧- روش جمع آوري و تجزيه و تحليل داده‌ها 10
٨- روش آماري مورد استفاده براي تجزيه و تحليل داده‌ها 12
٩- يافته‌ها و نتايج تحقيق 14
١٠- نتيجه گيري و پيشنهادات 16
منابع 17
چكيده شرکت‌ها براي اجراي پروژه‌هاي سرمايه‌گذاري سودآور در دسترس، تسويه بدهي‌هاي موعد رسيده، افزايش سرمايه در گردش و پرداخت سود به سهامداران به منابع مالي نياز دارند. توانايي شرکت‌ها در تعيين منابع مالي مناسب و تصميم‌گيري صحيح در اين خصوص از عوامل اصلي موفقيت شرکت به شمار مي‌رود. از اين رو اين تحقيق با هدف بررسي و شناخت ارتباط بين روش‌هاي تأمين مالي (افزايش سرمايه و وام بانکي) با موفقيت و عدم موفقيت شرکت انجام شده است. براي اين منظور ابتدا شرکت‌هايي که طي سال‌هاي ١٣٨٢ تا ١٣٨٦ فقط از طريق وام بانکي و افزايش سرمايه تأمين مالي نمودهاند، انتخاب و سپس بر اساس بازده سالانه، شرکت‌ها به دو گروه شرکت‌هاي موفق يعني شرکت‌هايي که بازده سالانه آنها بيشتر از ميانگين بازده بازار کليه شرکت‌هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران مي‌باشد و شرکت‌هاي ناموفق يعني شرکت‌هايي که که بازده سالانه آنها کمتر از ميانگين بازده بازار کليه شرکت‌هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران مي‌باشد، طبقه بندي گرديده‌اند. نمونه مورد بررسي مشتمل بر ٦٢٤ شرکت مي‌باشد که ٩٩ شرکت آن از محل افزايش سرمايه (٦٧ شرکت موفق و ٣٢ شرکت ناموفق) و ٥٢٥ شرکت از محل وام بانکي تأمين مالي نمودهاند (١٧٧ شرکت موفق و ٣٤٨ شرکت ناموفق)، نتايج تحقيق نشان مي‌دهد که بين روش‌هاي تأمين مالي و موفقيت و عدم موفقيت شرکت‌هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران ارتباط معني‌داري وجود دارد و همچنين افزايش سرمايه بيشتر از وام بانکي بر موفقيت شرکت‌ها تأثير دارد به عبارت ديگر تعداد شرکت‌هاي موفق که از محل افزايش سرمايه تأمين مالي نمودهاند نسبت به کل شرکت‌هاي اين گروه بيشتر از شرکت‌هاي موفقي است که از محل وام بانکي تأمين مالي نموه‌اند.
واژه‌هاي کليدي : تأمين مالي، منابع مالي برون سازماني، ساختار سرمايه، بازده سهام، شرکت‌هاي موفق و ناموفق.
١- مقدمه
شرکت‌ها براي اجراي پروژه‌هاي سرمايه‌گذاري سودآوردر دسترس، تسويه بدهي‌هاي موعد رسيده، افزايش سرمايه در گردش و پرداخت سود به سهامداران به منابع مالي متعددي دسترسي دارند. اين منابع، وجوه نقد حاصل از فعاليت‌هاي عملياتي و فروش دارايي‌ها (به عنوان منابع درون سازماني تأمين مالي)، استقراض وام بانکي، انتشار اوراق مشارکت و انتشار سهام جديد (به عنوان منابع برون سازماني تأمين مالي) را شامل مي‌شوند (رحيميان، ١٣٨٠). توانايي شرکت‌ها در تعيين منابع مالي مناسب و تصميم گيري صحيح در اين خصوص از عوامل اصلي موفقيت شرکت به شمار مي‌رود. مهمترين هدفي که مديريت در زمان انتخاب روش تأمين مالي بايد توجه کند، افزايش ثروت سهامداران مي‌باشد. يعني با در نظر گرفتن هزينه هر يک از منابع مختلف تأمين مالي و آثار آن بر روي بازده و ريسک شرکت منابعي را انتخاب کند که باعث به حداقل رساندن هزينه‌هاي تأمين مالي گردد. ترکيب مناسب منابع تأمين مالي با خصوصياتي همچون هزينه سرمايه اندک و نرخ بازده بيشتر همراه است. بررسي مطالعات پيشين نشان مي‌دهد اکثر مطالعات روش‌هاي تأمين مالي و تاثيرآن بر بازده روي مواردي چون ارتباط بين گزينش منابع تأمين مالي و بازده شرکت ها، ارجحيت منابع برون سازماني تأمين مالي به منابع درون سازماني و يا برعکس، رسيدن به يک ساختار مطلوب سرمايه و ارتباط بين ساختار سرمايه و ريسک تأکيد داشتهاند. با توجه به توضيحات ارائه شده و با توجه به اينکه از جمله کاربردي ترين منابع برون سازماني تأمين مالي در ميان شرکت‌هاي فعال در بورس تهران، وام بانکي و افزايش سرمايه است و از طرفي واکنش بازار سهام نسبت به درج هر نوع اطلاعات اساسي در نماد تغييرات قيمت و بازده سهام متجلي مي‌شود، سئوال اساسي که محقق در اين تحقيق به دنبال آن است، اين است که آيا ين روش‌هاي تأمين مالي (منابع تأمين مالي برون سازماني) و موفقيت شرکت ارتباط معني‌داري وجود دارد؟
2- اهميت موضوع
يکي از اهداف اصلي مديريت واحد تجاري افزايش ثروت سهامداران و همچنين افزايش ارزش و بازده سهام است. عوامل زيادي بر بازده سهام شرکت‌ها تأثير مي‌گذارند که انتخاب يک روش تأمين مالي مناسب يکي از اين عوامل مي‌باشد. مديريت شرکت در راستاي تأمين منابع مالي مناسب و بهينه و براي به حداکثر رساندن بازده سهام از طريق اجراي پروژه‌هاي سودآور بايد هزينه اين منابع مالي را مشخص نموده و بين ريسک و بازده سهام تعادل برقرار نمايد. افزايش و کاهش بازده سهام واحد‌هاي انتفاعي مي‌تواند ناشي از عوامل اطلاعاتي باشد که از داخل واحد تجاري گزارش مي‌شود و مي‌تواند بر تصميم گيري سهامداران، سرمايه گذاران و تحليلگران موثر باشد، که يکي از اين اطلاعات مي‌تواند تصميم گيري‌هاي شرکت در ارتباط با ساختار سرمايه و همچنين تعيين و انتخاب بهترين شيوه تأمين مالي و ترکيب آن باشد. از آنجا که بازده سهام يکي از روش‌هاي ارزيابي و سنجش عملکرد يک واحد تجاري توسط سرمايه گذاران مي‌باشد و بازده سهام دربرگيرنده کل منافعي است که سهامداران کسب مي‌کنند (سود سهام، تغيرات قيمت و حق تقدم)، بنابراين در اين تحقيق موفقيت و عدم موفقيت شرکت‌ها با بازده سالانه آنها سنجيده مي‌شود؛ يعني شرکت‌هاي موفق شرکت‌هايي هستند که توانسته باشند طي هر يک از سال‌هاي قلمروي تحقيق بازده بالايي (بيشتر از متوسط بازده سالانه بازار کليه شرکت‌هاي بورس) را کسب نمايند و شرکت‌هايي که بازده سالانه آنها کمتر از متوسط بازده سالانه بازار کليه شرکت‌هاي بورس باشد، شرکت ناموفق نامي‌ده مي‌شود. مطالعات تجربي متعددي نشان داده‌اند که انتشار اطلاعات مبني بر روش تأمين مالي شرکت‌ها واکنش‌هاي مثبت و منفي در بازده سهام داشتهاند، بنابر اين در اين تحقيق نيز سعي شده است تا ارتباط انتخاب روش‌هاي تأمين مالي با موفقيت و عدم موفقيت شرکت‌هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار مورد بررسي قرار گردد. موضوع تحقيق از دو ديدگاه حائز اهميت است :
٢-١- از ديدگاه مديران : مديران شرکت‌ها به عنوان مباشران صاحبان سرمايه که هميشه سعي در افزايش ثروت و بازده سهامداران خود داشتهاند، در صورت اثبات فرضيه‌هاي اين تحقيق مي‌توانند با انتخاب منبع تأمين مالي مناسب باعث افزايش
ثروت و بازده سهامداران شرکت گردند.
٢-٢- از ديدگاه سهامداران : با تبيين تأثير گذاري سياست‌هاي روش‌هاي تأمين مالي (افزايش سرمايه، وام) بر بازده سهام و در نهايت در جمع ثروت سهامداران، سهامداران در هنگام تصميم گيري‌هاي مربوط به افزايش سرمايه شرکت بهتر و منطقي تر مي‌توانند عمل نمايند. از اينرو انجام تحقيقي در اين زمينه مي‌تواند به عنوان راهنمايي جهت سرمايه گذاراي مورد استفاده واقع شود و در صورت تأييد فرضيه‌هاي تحقيق در خصوص ارتباط بين روش‌هاي تأمين مالي با موفقيت، سهامداران در رابطه با خريد و فروش و يا نگهداري سهام خود به صورت عقلايي تر تصميم گيري خواهند نمود. نتايج حاصل از اين تحقيق و روش شناسي تحقيق نيز مي‌تواند با ساير تحقيقات مشابه مقايسه شده و به عنوان الگو و زير بناي تحقيقات آتي قرار گرفته و کامل تر گردد.
٣- مباني نظري پيشينه تحقيق
نظريه‌هاي متعددي در خصوص نحوه گزينش منابع تأمين مالي (گزينش از بين بدهي و انتشار سهام) توسط محققين ارائه گرديده است، که کانون توجه همه اين نظريه ها به تأثير نوع منبع تأمين مالي بر ارزش شرکت بر مي‌گردد. اين نظريه‌ها عبارتند از:
٣-١- نگرش سنتي
اساس روش فوق بر اين است که ساختار مطلوب سرمايه وجود دارد و مي‌توان با استفاده از اهرم، ارزش شرکت را افزايش داد. درواقع اين روش پيشنهاد مي‌کند که در اثر استفاده بيشتر از بدهي، هزينه سرمايه ابتدا کاهش مي‌يابد و سپس به علت افزاش هزينه حقوق صاحبان سهام، افزايش مي‌يابد.